Pentaksiran `diinsankan' dan `dimesrakan'

SISTEM pentaksiran berasaskan sekolah bukanlah perkara baru bagi warga pendidikan, pendekatan ini telah pun diamalkan secara berperingkat oleh sekolah terutama yang melibatkan mata pelajaran bersifat amali.

Namun apabila Kementerian Pelajaran membuat keputusan menjadikan sistem pendidikan negara tidak terlalu berorientasikan peperiksaan, pendekatan ini dilihat oleh kementerian sebagai perlu diperluaskan melibatkan beberapa mata pelajaran lain.

Cadangan dibuat iaitu dengan mengurangkan mata pelajaran dalam peperiksaan awam seperti Ujian Penilaian Sekolah Rendah (UPSR), Penilaian Menengah Rendah (PMR) dan Sijil Pelajaran Malaysia (SPM), sebaliknya mata pelajaran tertentu akan diuji di peringkat sekolah.

Antara perkara utama yang ditekankan apabila sistem ini dilaksanakan ialah kepentingan penggunaan teknologi komunikasi maklumat (ICT) di sekolah-sekolah.

Pentaksiran itu tidak akan mencapai matlamatnya jika teknologi yang digunakan masih ketinggalan zaman.

Bahan-bahan berbentuk multimedia juga semakin penting sebagai bahan sokongan untuk guru meneruskan pengajaran dan pembelajaran (P&P).

Sokongan ICT bukan sahaja untuk membangunkan soalan dan analisis tetapi membantu pelajar dan sekolah dalam proses ke arah pentaksiran.

Bermakna selain membina soalan dan analisis itu turut melibatkan pentafsiran dapatan dan aras pencapaian sistem itu.

Teknologi Maklumat dan Komunikasi sebagai `penyambung' ke pihak pusat apatah lagi jika peperiksaan dalam talian dilaksanakan, justeru komputer yang mencukupi dan `hardware' yang terbaru amat penting untuk pihak sekolah.

Mungkin tidak akan wujud lagi peperiksaan menggunakan kertas, pen dan pensil suatu sistem konvensional.

Maka kaedah peperiksaan dalam talian perlu difikirkan iaitu sama ada pihak pusat atau sekolah mampu melakukannya dengan mengambil kira tanggapan masyarakat.

Hal ini kerana dalam sesuatu pentaksiran yang sedemikian kewibawaan peperiksaan itu perlu diutamakan tanpa wujud kesangsian, persoalan tentang kesahihan keputusan peperiksaan itu.

Sistem pentaksiran seperti diagnostik dan ujian turut digunakan secara meluas di sekolah agar guru tahu kelemahan dan kekuatan masing-masing.

Sebenarnya, usaha ke arah itu telah dilaksanakan sejak dua tahun lalu apabila kementerian memperkenalkan pendekatan baru dalam pelaporan keputusan semua peperiksaan awam dengan hanya melaporkan pencapaian setiap mata pelajaran dan prestasi cemerlang calon.

Pelaksanaan sistem pentaksiran berasaskan sekolah akan turut memberi cabaran besar kepada program latihan guru.

Aspek penggubalan kurikulum latihan guru juga sedang dikaji bagi memberi kelancaran dalam P&P di sekolah.

Malah sistem pentaksiran itu membawa sekali perubahan terhadap buku-buku teks sama ada untuk pelajar mahupun guru.

Usaha mengurangkan pendidikan berorientasikan peperiksaan turut mengambil kira cadangan lain lain seperti termaktub dalam hala tuju Rancangan Malaysia Kesembilan (RMK-9).

Antaranya, melihat semula sistem penggal dan menggantikannya dengan sistem semester, mengubah cara menilai dalam pembelajaran, sesuai dengan perkembangan kehendak dunia.

Ini melalui mengubah penekanan dalam peperiksaan awam daripada terlalu berasaskan kandungan kepada berasaskan kemahiran atau bersifat ujian pencapaian kepada bersifat kebolehan am.

Selain itu, cadangan mencari kaedah pentaksiran yang mampu menggalakkan pembinaan karaktor dalam mata pelajaran Pendidikan Jasmani dan Pendidikan Seni.

Serta mengubah pendekatan P&P misalnya dengan memperbanyakkan pendekatan pengurusan projek.

Jika ini diperbanyakkan, kaedah penilaian dan pentaksiran yang bersesuaian untuk menilai pencapaian pelajar juga dirangka.

Atas keperluan ini Lembaga Peperiksaan Malaysia (LPM) berusaha menyediakan aspek pembangunan prasarana yang teliti.

Perubahan yang dilakukan amat luas dan menyeluruh merangkumi banyak pihak dan aspek, maka setiap perubahan perlu dilakukan secara berperingkat.

Apabila mahu menggubal sistem ini, kegiatan kokurikulum pelajar turut ditekankan mengambil kira kepentingan modal insan.

Akan diwujudkan suatu kurikulum bagi memantau pelajar dalam kokurikulum yakni setiap aktiviti yang disertai sama ada kelab atau permainan sukan mempunyai pentaksiran dan markah yang tersendiri.

Sejak dua tahun lalu, kementerian telah menetapkan penglibatan pelajar dalam kokurikulum melalui memorandum kepada Jemaah Menteri sebagai salah satu merit bagi kemasukan pelajar ke sekolah berasrama penuh, sekolah menengah kebangsaan agama, sekolah teknik, program matrikulasi dan institut perguruan.

Antara yang menarik ialah pembinaan sekolah seni sama ada pelaksanaan diadakan mengikut kriteria ataupun secara modular.

Antara mata pelajaran seni yang dirancang ialah muzik, seni visual, teater, drama, tarian, penulisan kreatif dan sinematografi.

Apabila pentaksiran dilakukan sekolah sebagai asas modal insan dapat membentuk suatu `mind set' dalam kalangan pelajaran dan ibu bapa sebagai pusat ilmu.

Pelajar tidak lagi ke sekolah hanya kerana peperiksaan tetapi sebagai pusat ilmu untuk menjalani suatu proses menjadikan mereka individu yang mempunyai asas kukuh dalam kehidupan di samping untuk terus belajar ke peringkat lebih tinggi.

Sistem pentaksiran itu tidak sama sekali bermaksud memansuhkan peperiksaan tetapi merupakan usaha membangunkan sistem yang menggalakkan pelajar mencintai ilmu.

Di samping itu ia bertujuan membangunkan budaya persekitaran kurikulum amat mantap dan artistik tanpa terlalu diberi keutamaan terhadap peperiksaan.

Apa yang berlaku sekarang iaitu tumpuan hanya kepada peperiksaan memperlihatkan kurikulum yang tidak dibangunkan secara holistik.

Kesimpulannya, pentaksiran perlu diinsankan dan dimesrakan, pentaksiran bukan menghukum.


Sumber : http://www.tutor.com.my